-2-🍃[P16) [The life)

پسر ک تمام حرفامو شنیده بود گفت...
^زنده نگهمون داره!
+چی؟
^چرا خودتو حساب میکنی فقط؟
منم هستما! ازین ب بعد باید از فعل های جمع استفاده کنی...
لبخندی عصبی زدم و از جا بلند شدم
+ن دیگ نشد.
ب محض اینک شرایط اون بیرون اروم شد شما سهم خودتو بر میداری و از خونه ی من میری بیرون!
پسر اینبار با جدیت گفت.
^حاضرم همین الان کل این بطریارو بردارم و برم اون بیرون بمیرم تا اینک تو اینجا با سهم خودت حال کنی و من باز اون بیرون بمیرم!
+اما...
^خودت انتخاب کن؛
نمیدونستم همچین شخصیتی داری واقعا!
بعدم از جا بلند و ب سمت کیفش رفت.
من واقعا شخصیت بدی دارم؟
کار درست چیه؟
الان این مهمه؟!
پسر خواست ب سمت در بره ک جلوشو گرفتم.
+وایسا وایسا!
باشه. من اشتباه کردم میتونی بمونی اینجا...
^و؟...
+و...
و معذرت میخوام.
من این حرفو زدم اما تو دلم هزار برابرش فحش بارش کردم حیف ک الان چاره ای ندارم...
^حالا درست شدد!
و دوباره کولشو گذاشت رو زمین و اینبار کاپشنش رو دراورد و روی دسته مبل گذاشت.
^خب نمیخوای اشنا شیم؟ بلخره قراره باهم این اخرالزمانو بگدرونیم هوم؟...
چن قدمی جلو رفتم و با فاصله از پسر نشستم.
+خبب تو اول خودتو معرفی کن؟
^عاا من لی جون وو عم تو..؟
لی جون وو... چ اسم اشنایی...!
+منم یونجیم. کیم یونجی. و از اشناییت خوشحالم!
^منم همینطور یونجی.
پسر تعظیم کوتاهی کرد
منم متقابلا و با لبخند تعظیم کوتاهی کردم.
^امم ی سوال بپرسم اشکال نداره؟
سوال؟ هیچی نشده سوالاش شروع شد!؟
+ا..اوهوم..
^تو اهل کجایی؟ قطعا کره ای نیستی اما زبون مارو بلدی.. مادر پدرت کجان؟
+م..مادر پ..پدرم‌...
لحظه ای یاد رویایی ک دیده بودم افتادم. چقدر همه چیز قشنگ بود!
اما حالا باید جواب جون وو رو بدم،
چی باید بگم؟
چطور باید بگم...؟

اره خلاصه:/
حمایت؟:)